Haar naam betekent "Zieneres". Daarom, maar ook omdat Saga word gezien als de godin van de goden-en heldensage, heb ik dit werk Saga genoemd. In de Noorse mythologie is ze de Godin van de historie, waarbij ze zong over het heden, het verleden en de toekomst. Als een soort ultieme waarnemer buiten de tijd heeft ze alles al een keer gezien. Vaak had ik de muziek van de film Troy op tijdens het werken aan dit schilderij, waarbij een vrouw een klaagzang zingt nadat er weer eens een grote veldslag is geweest. Dan was het alsof ik haar hoorde zingen over de doden die als geesten over de achtergebleven slagvelden doolden, en elkaar niet meer konden doden in de dood. Met name dat, en het continue proces van geweld, ook nu in onze tijd, zie ik in haar ogen.